Η ήττα του Πιερικού στις 12/01/2014 , στην Κατερίνη , με 5-1 από την νεοφώτιστη , αξιόλογη , φιλόδοξη και καλύτερη ομάδα του Αιγινιακού , θα γραφτεί με μαύρα γράμματα στην Ιστορία του συλλόγου . Δεν είναι τόσο η ήττα , ούτε το αποτέλεσμα , ούτε η εμφάνιση . Αυτά συμβαίνουν στα καλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου , στους μεγαλύτερους συλλόγους .
Στην περίπτωση της ομάδας μας αυτό που σε πικραίνει περισσότερο και δεν έχει προηγούμενο , είναι το παγκόσμιο αρνητικό ρεκόρ που καταγράφεται τον τελευταίο χρόνο .
Ο Πιερικός στα 52 χρόνια της Ιστορίας του , μέχρι πέρυσι , είχε ηττηθεί στην έδρα του με πέντε τέρματα , μια και μόνο φορά , στις 03/29/1964 από τον Παναθηναϊκό με 0-5 . Ο Πιερικός σε εκείνο το ματς έπαιζε από το 11ο λεπτό με δέκα παίκτες λόγω του σοβαρού τραυματισμού του Κεφαλίδη στο κεφάλι . Ο παίκτης μας οδηγήθηκε στο νοσοκομείο με βαριά διάσειση . Ήταν τέτοιο το σοκ των παικτών μας , που αφού ξεκίνησε και πάλι ο αγώνας , σε λιγότερο από δέκα λεπτά δέχτηκαν τρία γκολ . Να σημειωθεί επίσης ότι τραυματίστηκε και ο Ταξίδης , ο οποίος όμως κατόρθωσε και τελείωσε το ματς . Ουσιαστικά ο Πιερικός αγωνιζόταν με εννέα παίκτες που αγωνιούσαν για την τύχη του Κεφαλίδη και έτσι ήρθε το 0-5 ( Αρχείο Συλλόγου Φίλων Ιστορίας Πιερικού ) .
Μέσα σε ένα χρόνο , την περυσινή και τη φετινή περίοδο , η ομάδα μας ηττήθηκε δυο φορές με 0-5 από το Λεβαδειακό για το Κύπελλο Ελλάδος και από τον Αιγινιακό με 1-5 για το πρωτάθλημα της Β ' Εθνικής . Αν προσθέσουμε το γεγονός ότι την αγωνιστική περίοδο 2012-2013 η ομάδα μας τερμάτισε στη χειρότερη , από ποτέ άλλοτε , βαθμολογική θέση στο πρωτάθλημα της Β Εθνικής και ότι στο παιχνίδι με το Αιγίνιο προηγούνταν με 1-0 από το 9ο λεπτό και ο αντίπαλος από το 26ο λεπτό αγωνιζόταν με δέκα παίκτες λόγω της αποβολής του Φαμπίνιο , τότε μιλάμε για ένα αρνητικό ρεκόρ , για μια ήττα παγκόσμιας ποδοσφαιρικής διάστασης .
Όπως πριν από δυο καταγράφαμε θετικά ρεκόρ με τις συνεχόμενες νίκες του Πιερικού και τα διαφημίζαμε , θέλοντας να είμαστε συνεπείς στη συνείδηση μας , στους οικείους μας , στους φίλους μας και σε όλους όσους διαβάζουν τα κολακευτικά σχόλια για την ομάδα μας , έχουμε και τώρα την ηθική υποχρέωση να υπογραμμίζουμε και τις αρνητικές επιδόσεις του συλλόγου , ειδικά όταν ξεπερνούν τα όρια της φαντασίας . Και τα ρεκόρ που κατέγραψε η ομάδα μας τα δυο αυτά μαύρα χρόνια αδυνατεί να τα ερμηνεύσει ακόμη και η στατιστική υπηρεσία .
Δεν θριαμβολογούμε αγαπητοί φίλοι . Ντρεπόμαστε , λυπούμαστε και αυτά είναι λιτά ρήματα για να εκφράσουμε την κατάντια του ιστορικού σωματείου μας .
Δεν είναι λειτουργία ομάδας αυτό που γίνεται τον τελευταίο καιρό . Δεν είναι οργάνωση , δεν είναι επίπεδο , δεν είναι υγεία , δεν είναι ποδόσφαιρο , δεν είναι αθλητισμός και πάνω απ όλα δεν είναι ΠΙΕΡΙΚΟΣ .
Σε όλους τους συλλόγους υπάρχουν προβλήματα οικονομικά . Σε όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο το επίπεδο σε όλες τις μορφές παραμένει χαμηλό . Εμείς ξεφύγαμε ξεφύγαμε , μακράν .
Λυπούμαι βαθύτατα και περισσότερο για ιστορικές μορφές του Πιερικού , που έγραψαν λαμπρή σταδιοδρομία , όπως ο Αλέκος Τσιώτσιος που είναι από τους λίγους που συνεχίζουν ακόμη να πηγαίνουν στο γήπεδο και φεύγουν με σκυμμένο το κεφάλι .
Και τι προτείνεις εσύ κατακριτή των πάντων ? Θα φωνάξουν οι υπόλοιποι .
Προτείνω σεβασμό στην μεγάλη μας ομάδα , προτείνω αξιοπρέπεια , προτείνω μια συγνώμη και ένα τιμημένο λάβαρο αν απέμεινε πουθενά .
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να γράψετε ένα σχόλιο πρέπει πρώτα να γίνετε μέλη του blog, με την αντίστοιχη λειτουργία στην δεξιά στήλη. Παρακαλούμε γράφετε με ελληνικούς χαρακτήρες και όχι με greeklish.