Τόλμησα λοιπόν . " Η ζωή ένας περίπατος " ήταν ο τίτλος του διηγήματος με τον οποίο δήλωσα τη συμμετοχή μου στο διαγωνισμό .
Η ΕΟΔνΠ πριν από δέκα πέντε ημέρες , με σχετική πρόσκληση , καλούσε όλους τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση απονομής βραβείων στους νικητές και επαίνων σε όλους τους συγγραφείς , μικρούς και μεγάλους . Ως ημέρα ορίστηκε η 23η Μαρτίου 2014 στο χώρο του Καπνικού Σταθμού .
Μέσα σε ένα ανακαινισμένο , όμορφο , λιτό περιβάλλον , μα στολισμένο με την αγάπη και το μεράκι των άοκνων εθελοντών , ξεκίνησε η σεμνή τελετή βράβευσης . Μη φανταστείτε ότι θα απονέμονταν χρυσάφια και ρουμπίνια . Οι άνθρωποι δεν διαχειρίζονται χρήματα , λειτούργημα επιτελούν και μάλιστα ύψιστης αξίας .
Για κάθε διήγημα που βραβεύονταν ο εκπρόσωπος της δράσης εκφωνούσε ένα μικρό απόσπασμα . Στην απονομή του 3ου βραβείου για το διήγημα του Σταύρου Λάβδα , με τον τίτλο " Γκρεγκ Κάλας " , ο Ηλίας Τσολακίδης δεν διάβασε απόσπασμα , αλλά το μήνυμα του συγγραφέα προς την ΕΟΔνΠ .
« Ο Γκρεγκ Κάλας δεν γράφτηκε για να λάβει μέρος σε έναν οποιοδήποτε Διαγωνισμό Διηγήματος . Γράφτηκε για να συμμετάσχει σε μια εκδήλωση της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης . Αν ο διοργανωτής ήταν άλλος , ο Γκρεγκ Κάλας δεν θα είχε υπάρξει ποτέ . Ο Γκρεγκ Κάλας γεννήθηκε για να τιμήσει , όχι για να τιμηθεί " .
Μπροστά μου στεκόταν ένας Κύριος , απλός , λαϊκός , γύρω στα εξήντα , παρέα με έναν νεαρότερο άντρα . Τον έβλεπα για πρώτη φορά στην Κατερίνη . Μόλις ο Ηλίας κάλεσε τον Σταύρο Λάβδα να παραλάβει το βραβείο του , ο άνθρωπος που προανέφερα , με διακριτικότητα και σεμνότητα , πήγε για την παραλαβή του βραβείου . Ήταν ο Σταύρος Λάβδας , ο συγγραφέας του Γκρεγκ Κάλας .
Αυτά τα δυο ονόματα κόλλησαν για ώρα στη σκέψη μου . Αφού παρέλαβα τον έπαινο για τη συμμετοχή μου στον διαγωνισμό , αποχώρησα πλουσιότερος στον εσωτερικό μου κόσμο , παίρνοντας μαζί με τις υπέροχες αναμνήσεις και το βιβλίο με τα 23 διηγήματα πρώτα .
Αρχικά , διάβασα το « Μπαλκονάκι στο Αιγαίο » της Μαρίας Κουρλή που απέσπασε το 1ο βραβείο και ενώ το σώμα μου χρειαζόταν στο καταμεσήμερο ολιγόωρη ανάπαυση , προκειμένου να φέρω σε πέρας την βραδινή βάρδια , ο Γκρεγκ Κάλας δεν σταμάτησε στιγμή να παρενοχλεί τα σωθικά μου . Ξεφύλλισα το διήγημα και το μάτι μου καρφώθηκε σαν βδέλλα στη λέξη " Πιερικός " .
Μα δεν είναι δυνατόν , σκέφτηκα . Τον τελευταίο καιρό άρχισα να βλέπω και λίγο θαμπά . Για να επιβεβαιωθώ ξαναδιαβάζω προσεκτικά . « Λίγο πιο πάνω από το Δίον ήταν μια πόλη , η Κατερίνη . Κατερίνη ? Τι μου θύμιζε η Κατερίνη ? Ρε , συ ? Είπε στον εαυτό του , από εκεί δεν ήταν ο Πιερικός ? Ο Πιερικός ... " .
Εκεί που ήμουν έτοιμος να αναπαυτώ η λέξη Πιερικός με « αναστάτωσε » από την κορυφή ως τα νύχια . Ο Γκρεγκ Κάλας ζούσε στο Λονδίνο ως ένας επιτυχημένος Έλληνας επιχειρηματίας του εξωτερικού και ήταν φίλος του Πιερικού . Φέρνει στην μνήμη του , μετά από μια πεντηκονταετία , Ονόματα - Θρύλους . « Δρανδάκης , Κεφαλίδης , Πορτοκαλίδης , Μυστακίδης , Ταξίδης , Σιδηρόπουλος , Αμανατίδης , Θεοδωρίδης , Φουλίδης , Ορφανίδης . Και Κυζίρογλου , βάλε και τον Κυζίρογλου . Και Φελεκίδης " .
Του πρότειναν να επενδύσει κεφάλαια για ανάπτυξη στην περιοχή του Δίου καθώς η Ελλάδα ιδιωτικοποιούσε ακόμη και αρχαία μνημεία . Παραξενεύτηκε , ήταν αντίθετος στην ιδέα αυτή . Ανέμενε από τους κατοίκους του Δίου να αντιδράσουν στα σχέδια της κυβέρνησης που μελετούσε την πώληση αρχαιολογικών χώρων . « Θα αντιδράσουν , δεν μπορεί να μην αντιδράσουν . Λίγο να μοιάζουνε στους παλιούς του Πιερικού , θα αντιδράσουν , σκέφτηκε " . ΛΙΓΟ ΝΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝΕ ΣΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΠΙΕΡΙΚΟΥ ...
Τέσσερις φορές το διάβασα μέχρι να συνέλθω . Μα τι γίνεται με μένα σκέφτηκα . Έχω ζήσει τόσες πίκρες τον τελευταίο καιρό , επιχειρώ να ηρεμήσω , να αποστασιοποιηθώ από τα τεκταινόμενα μιας ομάδας που υπεραγαπώ , αλλά με δυσαρεστεί , με θλίβει βαθύτατα η λειτουργία της , κάνω προσπάθεια να χαλαρώσω μέσα από ένα διαγωνισμό διηγήματος και πάλι στον Πιερικό καταλήγω ?
Ως ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Φίλων Ιστορίας Πιερικού δεν άντεξα . Τρείς η ώρα το μεσημέρι της Κυριακής κάλεσα στο τηλέφωνο τον Πρόεδρο του Σ.Φ.Ι.Π. Στέλιο Καραγεώργη και τον Γραμματέα Γιώργο Λάλα . Ήθελα να βγάλω το μέσα μου έξω . Ήθελα να εκφραστώ . Επιζητούσα στηρίγματα για να μοιραστώ τα απερίγραπτα συναισθήματα μου . Αυτοί ήταν οι κατάλληλοι Πιερικοί την δεδομένη στιγμή .
Ο Γκρεγκ Κάλας ήρθε να μου υπενθυμίσει , για πολλοστή φορά , πόσο μεγάλος σύλλογος είναι η ομάδα της καρδιάς μου . Ήταν ... , θα πουν πολλοί . Στη συνείδηση των υγιών , ρομαντικών και αγνών φίλων του ο Πιερικός παραμένει μεγάλος , έστω στο Όνομα και στην Ιστορία .
Ο Σταύρος Λάβδας , όπως υπογράφει ο ίδιος , γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα . Σπούδασε στην Αθήνα και στο Παρίσι . Ασχολείται με το Εμπόριο και την Οικονομία .
Μικρός , ήταν φίλος του Πιερικού . Το διήγημα του αξίζει ιδιαίτερης προσοχής και προσέγγισης από όλους μας .
Ο Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης , εμπνευστής του διαγωνισμού , μίλησε προφητικά . Μέσα από τον διαγωνισμό , είπε , γεννιούνται παρέες .
Στην παρέα του Συλλόγου Φίλων Ιστορίας Πιερικού ( www.pierikos.info ) μέσα από ένα διήγημα , προστέθηκε ένας σπουδαίος Πιερικός , ο Σταύρος Λάβδας . Μέσα από ένα διήγημα σκαλίσαμε για πολλοστή φορά το παρελθόν . Συγκινηθήκαμε και πάλι .
Τι να πεις και τι να γράψεις . Συγχαρητήρια ? Μπράβο ? Συνεχίστε το σπουδαίο έργο σας ? Ότι και να πεις και να γράψεις για την Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν . Πιερίας είναι μικρό για να αποτυπώσεις την πραγματικότητα .
Η ΕΟΔνΠ , ο Γκρεγκ Κάλας και ο Πιερικός έγραψαν πλέον την δική τους ιστορία , το δικό τους διήγημα . Και έπεται συνέχεια ...
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να γράψετε ένα σχόλιο πρέπει πρώτα να γίνετε μέλη του blog, με την αντίστοιχη λειτουργία στην δεξιά στήλη. Παρακαλούμε γράφετε με ελληνικούς χαρακτήρες και όχι με greeklish.