Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Pierikos.info : Προσωπικό Πιερικό ημερολόγιο (Α' Μέρος)


«Ολοι μας έχουμε το προσωπικό μας αρχείο. Κρατάμε πράγματα μικρά, επουσιώδη με μια πρώτη ουδέτερη ματιά, φαινομενικά άψυχα, που όμως περιέχουν μέσα τους μεγάλα κομμάτια του παρελθόντος μας, που περιέχουν ίσως ολόκληρη την ζωή μας και τον λόγο ύπαρξής μας ...

Όταν παντρεύτηκα πριν από εικοσιεξίμισυ χρόνια, η μάνα μαυ μού παρέδωσε το σχετιζόμενα με μένα αρχείο. Εκτός των καθιερωμένων τιμαλφών, μου έδωσε και αντικείμενα μηδενικής κοστολιγικής αξίας, που όμως έχουν ανεκτίμητη αξία για κείνη και για μένα. Το ότι έχω στην κατοχή μου το πιάτο που έφαγα την πρώτη φρουτόκρεμά μου το 1962 για πολλούς δεν σημαίνει τίποτα, για πολλούς ίσως αποτελέσει και λόγο χλευασμού, για μένα είναι όμως κομμάτι από την ζωή μου.

Εμείς οι άντρες είμαστε λιγάκι στον κόσμο μας. Οι γυναίκες σ 'αυτόν τον συναισθηματικό τομέα είναι ανώτερες... Θυμάμαι σαν να είναι τώρα, την γιαγιά μου να μου παραδίνει γεμάτη καμάρι το 1974, τον δίσκο που πετούσε ο πατέρας μου στους μαθητικούς αγώνες στίβου του 1952 στην Νάουσα ... Σαν τώρα θυμάμαι, να μαζεύω τον Νίκο τον Ντούμο, τον Νίκο τον Τουλούπα και την υπόλοιπη πιτσιρικοπαρέα στο Κίτρος και να τρέχουμε στα τσαΐρια του Τράντη και να διοργανώνουμε αγώνες στίβου, όπου φυσικά και περιλαμβανόταν και το αγώνισμα της δισκοβολίας ...

Η γυναίκα μου, διαφορετική αυτή από την γιαγιά μου και την μάνα μου, μάζευε άλλα πράγματα για το αρχείο που θα παρέδιδε στον γυιό της ... Η δασκάλα του γυιου μας έλεγε: Πανέξυπνο παιδί. αλλά λες κι έχει μια μπάλλα μεστο κεφάλι του. Μόνο αυτήν σκέφτεται ... Η γυναίκα μου λοιπόν, έφτιαχνε αρχείο, μαζεύοντας τις εκθέσεις που έγραφε στο δημοτικό ο γυιός. Κι οι περισσότερες εκθέσεις είχαν φυσικά σαν θέμα την μπάλα ...

Μεσημεριάτιακα σήμερα, ασχολιόμουν ως συνήθως με το αρχείο του ΣΦΙΠ. Έφτασα στον αγώνα με τον Εδεσσαϊκό το '93. Θυμήθηκα ... Ρε Γιάννη, λέω στον γυιο μου που καθόταν δίπλα, εσύ θυμάσαι? Πως δεν θυμάμαι, μου απαντάει ... Είχα γράψει και έκθεση στο δημοτικό ... Μάλιστα την έχω, την έχει φυλάξει η μάνα ...


Παρασκευή 23-5-97
Έκθεση Ιδεών του μαθητή Γιάννη Καραγεώργη.
Θέμα: Η πρώτη μου φορά.

Η πρώτη μου φορά που πήγα στο γήπεδο, ήταν όταν ήμουν 7 χρονών. Είχα πάει με τον μπαμπά μου.
Λίγο πιο έξω απ 'την Κατερίνη είναι το χωριό του προπάππου μου. Μια φορά είχα πάει εκεί μαζί με το μπαμπά μου και τη μαμά μου. Εκείνη τη μέρα θα 'παιζε Πιερικός-Εδεσσαϊκός. Επειδή απ 'το χωριό του προπαππού μου η Κατερίνη είναι κοντά κι επειδή ο μπαμπάς μου είναι Πιερικός πήγαμε στο γήπεδο. Τότε ο Πιερικός έπαιζε στην Α Εθνική. Εγώ πήγα στο γήπεδο μόνο με το μπαμπά μου, επειδή η μαμά μου δεν ήθελε να έρθει. Όταν μπήκα στο γήπεδο το παιχνίδι είχε αρχίσει. Πέρασε πολλή ώρα χωρίς να μπει γκολ. Τότε, ο διαιτητής σφύριξε φάουλ έξω απ 'την περιοχή για τον Πιερικό. Το φάουλ το εκτέλεσε ο Πάτε και μπήκε γκολ. Όλοι σηκώθηκαν απ 'τις θέσεις τους και πανηγύρισαν. Μετά από λίγο ρώτησα το μπαμπά μου ποιος το έβαλε το γκολ κι αυτός μου είπε ο Πάτε. Μου είπε ακόμα ότι ο Πάτε βαράει πολύ καλά φάουλ.
Μετά από λίγο, ο αγώνας τελείωσε κι όλοι φύγαν απ 'το γήπεδο χαρούμενοι. Τώρα όμως, ο Πάτε παίζει στη Λάρισα κι ο Πιερικός είναι στη Γ Εθνική. Αυτή ήταν η πρώτη φορά μου που πήγα στο γήπεδο και θα μου μείνει αξέχαστη.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗΣ
--------------------------------------------------
Στέλιος Καραγεώργης - Πρόεδρος Σ.Φ.Ι.Π.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να γράψετε ένα σχόλιο πρέπει πρώτα να γίνετε μέλη του blog, με την αντίστοιχη λειτουργία στην δεξιά στήλη. Παρακαλούμε γράφετε με ελληνικούς χαρακτήρες και όχι με greeklish.