Pierikos.info : Θ. Κιζίρογλου: "Ο Πιερικός είναι η ίδια μου η ζωή!"

Πιερικός 2011, πενήντα χρόνια Πιερικός.
Κατερίνη-Πιερία 2011, σχεδόν 100 χρόνια ιστορία, χωρισμένη στα δύο.
Πριν και μετά τη γέννηση του Πιερικού.
Δεν είναι τα ίδια χρόνια.
Υπάρχει διαφορά.
Υπάρχει ο Πιερικός με την Ιστορία του, να θυμίζει σ 'αυτόν τον τόπο, ότι υπάρχει κάτι το ξεχωριστό, το τυχερό, το ευλογημένο.
Υπάρχουν εκλεκτά μέλη της Πιερικής κοινωνίας, που ακολούθησαν με συνέπεια αυτή τη συνύπαρξη από τη γέννηση της μέχρι σήμερα και πιστεύουμε ότι είναι κι αυτοί άνθρωποι ξεχωριστοί, τυχεροί κι ευλογημένοι.
Άνθρωποι απλοί μα φωτεινοί αστέρες, άνθρωποι λιτοί αλλά "φορτωμένοι" με αξίες και αγαθά. Αγαθά ψυχικά, πνευματικά, κοινωνικά, υλικά. Απ 'όλα τα καλά.
Είναι μια ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων της κοινωνίας μας, που τους θεωρούμε πρεσβευτές μας και συμβολίζουν την αξία του κοινωνικού μας περίγυρου.
Ένας από τους εκπρόσωπους αυτής της κατηγορίας των ανθρώπων είναι και ο Θεόδωρος Κιζίρογλου.
Πατέρας, φίλος, εργάτης, ποδοσφαιριστής, προπονητής, αγωνιστής, αρχηγός, νοικοκύρης, αστέρας, με μια λέξη αν θέλετε καλύτερα: Άνθρωπος
Δεν υπερβάλουμε, το αντίθετο, και λίγα λέμε.
Η τιμημένη μελανόλευκη φανέλα με το Νο 5 στη πλάτη της δέχτηκε μέσα της, για μια δεκαετία, τη φλογερή καρδιά του.
Προτείνουμε όμως τα υπόλοιπα να τ 'ανακαλύψουμε στη σύντομη κουβέντα μας με τον ίδιο τον πρωταγωνιστή.
Αγαπητοί φίλοι της Ιστορίας του Πιερικού, ο Θεόδωρος Κιζίρογλου:

ΣΦΙΠ: Αξιότιμε κύριε Θόδωρε Κιζίρογλου, πότε γεννήθηκες και ποια είναι η οικογενειακή σου κατάσταση?
Θ.Κ.: Γεννήθηκα στις 28 Ιανουαρίου 1939. Παντρεμένος με τη Άννα, πατέρας 2 παιδιών και παππούς 2 αγοριών, που αγαπούν εκτός από μένα και το ποδόσφαιρο.

ΣΦΙΠ: Πότε ξεκίνησες το ποδόσφαιρο?
Θ.Κ.: Το έτος 1957. Δειλά βήματα και πρώτη γνωριμία του ποδοσφαίρου στην ομάδα του Ν. Κεραμιδίου Κατερίνης. Ο απόλυτος ερασιτεχνισμός.

ΣΦΙΠ: Σε ποια ομάδα πρωτόπαιξες?
Θ.Κ.: Στον Μέγα Αλέξανδρο Κατερίνης και αμέσως μετά στον νεοϊδρυθέντα Πιερικό.

ΣΦΙΠ: Πως ήταν οι πρώτες μέρες, όταν ιδρύθηκε ο Πιερικός το 1961, σε ποια θέση έπαιζες και ποιο νούμερο φορούσες στη φανέλα σου?
Θ.Κ.: Πρωτόγνωρες στιγμές. "Όλη η πόλη ζούσε, ανέπνεε και αγωνιούσε ώστε να πετύχει το εγχείρημα της συνένωσης, πρωτοποριακό για τα δεδομένα της εποχής. Μοναδικές εμπειρίες. Αξέχαστες στιγμές. Ξεκίνησα επιθετικός με τον αριθμό 11. Σύντομα γύρισα στην άμυνα με τον αριθμό 5, όπου και καθιερώθηκα."

ΣΦΙΠ: Οι πιο δυνατές αναμνήσεις σου, από τον τελικό του 1963 με αντίπαλο τον Ολυμπιακό?
Θ.Κ.: Δυσκολευτήκαμε γιατί πρώτη φορά παίζαμε βράδυ με προβολείς. Ήμαστε όμως όλοι περήφανοι για τη συμμετοχή μας στον τελικό του κυπέλλου. Παρά το 3-0 οι αντίπαλοί μας, μας συγκίνησαν, παραδεχόμενοι τη δύναμή μας και το αγωνιστικό μας πάθος.

ΣΦΙΠ: Πότε έπαιξες για τελευταία φορά στον Πιερικό?
Θ.Κ.: Την περίοδο 1970-71.

ΣΦΙΠ: Σε ποιες ομάδες έπαιξες μετά τον Πιερικό και πότε κρέμασες τα ποδοσφαιρικά σου παπούτσια?
Θ.Κ.: Στην Α.Ε. Λάρισας τις περιόδους 1971-74, όπου βάλαμε τις βάσεις για τη δημιουργία της μετά από χρόνια πρωταθλήτριας Ελλάδος. Έτσι τελείωσα την ποδοσφαιρική μου διαδρομή.

ΣΦΙΠ: Πόσες συμμετοχές και πόσα γκολ έχεις με τον Πιερικό?
Θ.Κ.: Οι συμμετοχές μου πλησιάζουν τις 270. Πέτυχα 7 γκολ, μάλιστα τα 3 από αυτά σε μία ομάδα, τον Εθνικό Πειραιώς.

ΣΦΙΠ: Ποιον προπονητή ξεχώρισες στην καριέρα σου?
Θ.Κ: Τον Μπέκι Μπερταλάυ γιατί ήταν δίκαιος και μοναδικός στη δουλειά του.

ΣΦΙΠ: Ποιον παίκτη του Πιερικού θεωρείς ισάξιό σου στη θέση που έπαιζες?
Θ.Κ.: Τον Άρη Τραγανό. Μεγάλο ταλέντο. Άδικα δεν αγωνίσθηκε στην Εθνική Ελλάδος των ανδρών.

ΣΦΙΠ: Στις 11 Απριλίου 1965 ο Πιερικός νίκησε τη Δόξα μέσα στη Δράμα με 1-0. Το γκολ της νίκης το πέτυχε ο Φουλίδης με πέναλτι, το οποίο καταλόγισε ο Γερμανός διαιτητής του αγώνα Μανφέιν, στον Φελεκίδη. Τι θυμάσαι χαρακτηριστικά από το συγκεκριμένο παιχνίδι?
Θ.Κ.: Φοβηθήκαμε για τη σωματική μας ακεραιότητα. Προσπαθούσαν να μας τρομοκρατήσουν γιατί η Δόξα κινδύνευε βαθμολογικά. Με τη λήξη του αγώνα δεχτήκαμε το κυνηγητό 300 περίπου φιλάθλων της Δράμας. Χαρακτηριστικά ο τότε στρατευμένος συμπαίκτης μας Γιάννης Φελεκίδης ζήτησε βοήθεια από τους στρατιώτες φιλάθλους που παρακολουθούσαν το αγώνα. Εγώ για να γλιτώσω διείσδυσα ανάμεσα στους Αστυνομικούς.

ΣΦΙΠ: Κάποιο άλλο παιχνίδι που σου έχει μείνει βαθιά χαραγμένο στη μνήμη σου?
Θ.Κ.: Στην Κατερίνη στον αγώνα Πιερικός - Παναθηναικός το 1965. Ο Διαιτητής ακύρωσε τέσσερα έγκυρα γκολ, που πετύχαμε σε βάρος των φιλοξενουμένων. Τελικό 3-1.

ΣΦΙΠ: Εκτός από ποδοσφαιριστής υπήρξες βοηθός προπονητή και προπονητής στον Πιερικό μας. Ποιες περιόδους ήσουν στην ομάδα με την ιδιότητα αυτή, ποια από αυτές τις περιόδους ξεχωρίζεις πιο πολύ και γιατί?
Θ.Κ.: Έχω τη μοναδική χαρά και τιμή να είμαι ο μακροβιότερος προπονητής του Πιερικού. Ξεκίνησα βοηθός του Μάρκοβιτς το 1977. Πρώτος προπονητής πολλές φορές ιδιαίτερα μετά την απομάκρυνση συναδέλφων. Ξεχώρισα τη συνεργασία μου με τον Μπούτζακ το 1985, γιατί παρά τον υποβιβασμό στη Β 'εθνική, ο Πιερικός δεχόταν συγχαρητήρια για την αγωνιστική του απόδοση, από όλους.

ΣΦΙΠ: Τι σημαίνει στη ζωή σου το όνομα Πιερικός?
Θ.Κ.: Χωρίς να υπερβάλλω ο Πιερικός είναι η ίδια μου η ζωή. Καθόρισε και διαμόρφωσε την προσωπική μου πορεία. Σκιαγράφησε την ταυτότητά μου.

ΣΦΙΠ: Οι εποχές έχουν αλλάξει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Τι έχεις να ευχηθείς στον Πιερικό του σήμερα και στα νέα παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο?
Θ.Κ.: Είναι βέβαιο ότι το σημερινό ποδόσφαιρο διακρίνεται για τη σκοπιμότητά του, που θέλει τον ποδοσφαιριστή να αγωνίζεται στοχεύοντας το αποτέλεσμα. Τίποτε δεν θα πετύχουν τα νέα παιδιά, αν δεν αγαπήσουν πρώτα και πάνω απ 'όλα τη φανέλα.

ΣΦΙΠ: Ευχαριστούμε θερμά ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΙΕΡΙΚΟΥ
Θ.Κ.: Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ. Σας συγχαίρω γιατί με το ρομαντισμό και την αγάπη σας για το Σύλλογο, συμβάλλετε στο να μείνει ζωντανή η ιστορία και η ιδέα που λέγεται ΠΙΕΡΙΚΟΣ.