Από την πρώτη στιγμή που γνώρισα τον Πρόεδρο και τον Γραμματέα του Συλλόγου Φίλων Ιστορίας Πιερικού δεν έπαψαν να με αποκαλούν πρώτα αδελφό και μετά φίλο, πιστό μέλος της μεγάλης οικογένειας του ένδοξου συλλόγου μας.
Ο αδελφός Γιώργος μου εκμυστηρεύεται τακτικά το θερμό ενδιαφέρον του και τις ανησυχίες του για τα τεκταινόμενα στην ομάδα.
"Γιάννη τον Πιερικό τον σκέφτομαι κάθε ώρα και στιγμή. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο στεναχωριέμαι. Ο Πιερικός αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας, του εαυτού μας, της οικογένειας μας''.
Ο Γιώργος σίγουρα δεν χρειάζεται τις δικές μου φιλοφρονήσεις για να εκφέρει τις απόψεις του. Τα επιχειρήματα και ο λόγος του αρκούν για να πείσουν όσους κατανοούν και καταλαβαίνουν το ποιόν και την ιδιαιτερότητα του καθενός. Και ο Γιώργος είναι όντως ένας ιδιαίτερος φίλαθλος, ένας βαριά "άρρωστος", (με την καλή έννοια του όρου), οπαδός του Πιερικού.
Αυτό που είναι βέβαιο και σαφές είναι ότι δεν χρειαζόμαστε ιδιαίτερα ερεθίσματα για να βγάλουμε τα εσώψυχα μας για την ομάδα της καρδιάς μας. Ένα και μόνο μικρό'' κλικ'' αρκεί για να ανακινήσουμε ραγδαία τα ανιδιοτελή αισθήματα μας, να προσθέσουμε στη μελάνη μας αριστουργήματα, για να συμβάλλουμε τα μέγιστα, στο ρόλο που μας αναλογεί, στην ανύψωση του πτοημένου ηθικού των φιλάθλων, στην αναγέννηση του Πιερικού μας. Λείπει αυτό το'' κλικ'' και μας πληγώνει βαθύτατα.
Οι απόψεις όλων μπορεί να διαφέρουν. Ο Πιερικός όμως θα πρέπει να ενώνει. Ο κόσμος διαθέτει όραση, ακοή, σκέψη, δεν ξεγελιέται εύκολα. Είναι καιρός ο Πιερικός να μεγαλώσει και πάλι και προπάντων να ξανακερδίσει τον πανελλήνιο σεβασμό για το ποδόσφαιρο, για την μπάλα και μόνον.
Η Παναγιά να μας βοηθά όλους και να μας έχει υγιείς.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να γράψετε ένα σχόλιο πρέπει πρώτα να γίνετε μέλη του blog, με την αντίστοιχη λειτουργία στην δεξιά στήλη. Παρακαλούμε γράφετε με ελληνικούς χαρακτήρες και όχι με greeklish.